Evaluatie van de transmurale werkafspraak overdracht DNR beleid |
|
In het voorjaar van 2016 heeft Anouk Duckers, in het kader van haar master Healthcare Policy, Innovation and Management aan de Universiteit Maastricht, een kwalitatief onderzoek uitgevoerd in opdracht van Quartz. Het doel van dit onderzoek was het in kaart brengen van de overdracht van niet-reanimeer (DNR) beleid in de regio Helmond. |
|
|
|
|
|
Daarbij werd ook en de bekendheid met de werkafspraken die in 2013 zijn ontwikkeld door Quartz, en de bijbehorende brochure met patiënteninformatie onderzocht.
Voor deze evaluatie zijn semi-gestructureerde, face-to-face interviews uitgevoerd met elf huisartsen, tien medische specialisten, en twee specialisten Ouderengeneeskunde. Daarnaast werden schriftelijk nog een aantal vragen gesteld aan een lid van de medische staf van de Regionale Ambulance Voorziening.
Wanneer wordt DNR besproken?
Uit de interviews bleek dat een gesprek over DNR meestal wordt gevoerd aan de hand van een recentelijk gediagnosticeerde ziekte, opname in een ziekenhuis of verpleeghuis, of leeftijd. De meeste respondenten waren van mening dat de huisarts de juiste setting is om DNR te bespreken. Huisartsen gaven aan dat het intiatief voor het gesprek ongeveer even vaak bij de patiënt als bij de huisarts ligt, terwijl medische specialisten en specialisten Ouderengeneeskunde meestal zelf het initiatief namen.
Quartz-werkafspraken en overdracht
Ongeveer de helft van de respondenten was bekend met de Quartz-werkafspraken en de brochure. Uit de interviews bleek wel dat de werkwijze van de meeste zorgverleners overeenkwam met hoe deze in de werkafspraken beschreven staan. Slechts één respondent maakte daadwerkelijk gebruik van de brochure. De voornaamste reden om de brochure niet te gebruiken was dat zorgverleners aangaven dat ze het onderwerp liever persoonlijk bespreken met de patiënten. De brochure is echter ontwikkeld als aanvulling op een gesprek.
Overdracht
Resultaten met betrekking tot de overdracht van informatie waren tegenstrijdig. Huisartsen en specialisten gaven beide aan dat DNR afspraken altijd tijdig vermeld worden in de verwijsbrief of ontslagbrief, maar aan de ontvangende kant gaven beide aan de afspraken zelden terug te zien, of niet tijdig te ontvangen. Ambulancepersoneel gaf aan vaak incomplete of verouderde DNR-verklaringen tegen te komen in de praktijk. Een ander veelvoorkomend probleem is onenigheid bij de familie over het beleid.
Aanbevelingen
Aanbevelingen die uit dit onderzoek naar voren kwamen, zijn:
- De huisarts vaker het initiatief laten nemen voor een DNR gesprek zodat dit tijdig gebeurt en vaker een beleid afgesproken wordt
- Afspraken maken met de praktijk/afdeling over wanneer DNR besproken moet worden en hoe dit geregistreerd wordt
- DNR afspraken duidelijker en meer standaard maken in de verwijs- en ontslagbrieven
- Een DNR verklaring of penning ontwikkelen die de patiënt ook thuis kan bewaren en laagdrempelig is (dus zonder lid te worden van een vereniging als de NVVE)
- DNR vermelden in de jaarlijkse update van de medisch specialist naar de huisarts
- (Gespecialiseerd) Verpleegkundigen betrekken bij het registreren van DNR beslissingen
- Meer bekendheid voor de werkafspraken van Quartz, een reminder voor het meegeven van de brochure
De Quartz-werkgroep die betrokken was bij de totstandkoming van de werkafspraak Overdracht DNR beleid zal binnenkort met de aanbevelingen aan de slag gaan. |
|
|
|
|
|
|